Kastljós á hvern stórleikinn á fætur öðrum þessa dagana, einkum í kvöld og í gærkvöldi. Gögn frá yfirheyrslum yfir þeim Milestone-bræðrum komu svo sem ekkert óvart eftir ítarlega umfjöllun DV um þá síðustu vikur. Þetta eru einfaldlega siðblindir vitfirringar fyrir allan peninginn, gjörið svo vel og farið í meiðyrðamál við mig að vild. (MYND: Mánudagsmorgunn hjá Milestone, Steini Werners á dollunni.)
Til stóð að kaupa flugvél ‘eins og allir þessir kallar…’ Þetta er eins og að lesa frásögn fimm ára barna. Auk þess held ég að það sé helber lygi hjá Steingrími að Karl hafi ráðið öllu nema því hvenær bróðir hans færi á klósettið. Hann hefur alveg örugglega skipulagt þær ferðir líka.
Sjóvá mun aldrei bera sitt barr aftur eftir að flett var ofan af undirskriftagleði Þórs Sigfússonar. Starf hans sem forstjóra fólst að hans sögn í því að hafa hóp af fólki í kringum sig til að annast lestur samninganna. Sennilega hefur enginn nokkurn tímann lesið neitt og Þór svo bara skrifað undir. Traustvekjandi rekstur á almenningshlutafélagi.
Ekki síður var þátturinn í kvöld merkilegur, einkum tölvupóstur Kristjáns Arasonar frá 29. september 2008. Þar leiðbeindi hann útibússtjórum um hvernig þeim bæri að ljúga viðskiptavini bankans fulla. Sérstaklega var tekið fram að póstinn mætti ekki senda áfram til viðskiptavina. Það er vel skiljanlegt. Ég ber fullt traust til álits Vilhjálms Bjarnasonar sem segir í viðtali við Kastljós að þarna hafi eingöngu verið að tryggja að starfsmenn gætu blekkt viðskiptavini með fullnægjandi hætti. ‘Þið kynnið þetta fyrir ykkar fólki og gætið þess að taka sjálf símtöl við stærstu aðila eða þá sem eru hvað óöruggastir.’ Pósturinn er sendur fjórum dögum eftir að Kaupþing aflétti persónulegum ábyrgðum eigin starfsmanna á lánum vegna hlutabréfakaupa í bankanum sjálfum. Það er því fullljóst hverjir það eru sem í raun voru óöruggastir.
Ekki hefur stjórn bankans skánað mikið síðan þetta var, nú með Finn Sveinbjörnsson í brúnni sem hikstaði og stamaði í Íslandi í bítið í gærmorgun þegar Heimir Karlsson bað hann að útskýra í stuttu máli hvers vegna afskrifa mætti hvaða skuldir sem er hjá stórfyrirtækjum og auðmönnum á meðan gengið er eftir hverri einustu krónu hjá haugskuldugum almúganum og hann blekktur með ‘greiðsluúrræðum’ sem fyrsta árs nemar í hagfræði sjá á fimm mínútum að skara eingöngu eldi að kökum bankans…og þær eru margar. Þetta er efni í bók: Finnur Kristján Arion?
Ekki bar afskriftir skulda Finns sjálfs á góma sem námu þó tæpum milljarði. Hann hefði vafalítið getað varið þær fimlega með hundalógík sinni. Átti þessi maður ekki að láta af störfum hjá bankanum um áramótin? Sigurjón Árnason tekur kannski við stólnum, nýkominn frá Kanarí úr hvíld frá Icesave og öðrum minni háttar pirringi sem honum kemur ekkert við lengur. Tær snilld.
Follow