Man einhver þegar Vladimir Zhirinovsky, leiðtogi frjálslyndra demókrata í Rússlandi, sló því fram haustið 2003 að Ísland væri kjörið fangelsi fyrir Evrópu, meðal annars vegna þess hve erfitt væri að flýja þaðan? Það var hægt að hlæja að þessu þá en raunin er sú að nú eru Steingrímur J. og Seðlabanki Íslands, af öllum, búnir að græja þessa fjarstæðukenndu draumsýn fyrir Rússann. Loks er hægt að hætta deilum um fjármögnun nýs fangelsis þegar búið er að byggja náttúrulegt 103.000 ferkílómetra fangelsi í miðju Atlantshafinu. Litla-Hrun, þar sem höft snúast um fólk.
Seðlabankinn er galinn að hækka stýrivextina, um það er ég sammála nánast öllum viðmælendum íslenskra fjölmiðla í dag. Eftir þessa löturhægu lækkun sem hefði kannski byrjað að vera sannfærandi eftir þrjú lækkunarþrep í viðbót. Hér með eru atvinnuvegirnir komnir í þau handjárn sem lengi munu uppi verða. Það er sem sagt ekkert að fara að gerast í atvinnumálum á Íslandi, ljóst er að gjaldeyrishöft verða á sínum stað um óákveðinn tíma, 8.000 heimili bíða enn eftir svokallaðri 110 prósenta leið í húsnæðislánum sem ætti með réttu að heita 188 prósenta leiðin miðað við skilyrðin sem fylgja (sjá þessa ágætu grein Vilhjálms Hjaltalín Jónssonar) og Íslendingar flykkjast úr landi eins og síldartorfur í leit að eðlilegum lífsskilyrðum.
Frá og með í kvöld er ég hálfnaður í að verða löggiltur lyftarakall. Bóklega prófið steinlá 62/63 og nú er það norskur peru-cider á kantinum til að fagna þessum akademíska sigri (bara 4,7% samt). Þetta er fyrsta prófið sem ég tek síðan 18. desember 2009 þegar ég mætti nær dauða en lífi í próf í námskeiði dr. Baldurs Þórhallssonar, Alþjóðasamvinna og staða Íslands í alþjóðakerfinu, í HÍ eftir botnlausan lestur um Evrópusambandið. Mér hafa alltaf leiðst þessi Evrópumál, þetta ESB-bákn er ein stór skrifstofa. Játa samt að námskeið Baldurs var býsna fróðlegt og opnaði augu mín fyrir mörgu. En sá brennandi áhugi hjá einum kennara.
Maður er greinilega að byrja í olíubransanum á hárréttum tíma miðað við nýjustu fréttir frá Norðursjónum sem er fundur stærstu olíulindar í tæp 30 ár á Aldous og Avaldsnes-svæðinu. Það er hérna beint út af Stavanger. Statoil stendur með pálmann í höndunum sem eigandi 40 prósenta af nýtingarleyfi þessa svæðis en Petoro á 30 prósent. Það fyrrnefnda er að 67 prósentum í ríkiseigu en hitt algjörlega svo búast má við verulegri fitnun norska olíusjóðsins. Sennilega verður þá hægt að vinna í þessu fram að eftirlaunum ef vill.
Ég er kominn í helgarfrí…þannig séð. Tek mér frí á morgun og hinn vegna verklega hluta lyftaraprófsins sem er tveir heilir dagar. Það verður hálfgert frí miðað við ástandið á þessu blessaða sjúkrahúsi, allir að koma úr sumarfríi og vakna upp við þann vonda draum og hinn vonda drauminn að nú þarf að fara að gera allt sem talað var um á öllum fundunum í vor og virtist þá ljósár í burtu. Framtíðin er núna. Ég á átta vinnudaga eftir og sötra bara mitt kaffi. Geri þó allt sem af mér er krafist…hef bara minni áhyggjur af því.
Follow