Hvað eru Kínverjar að hugsa, heimsóknum frá Kína á atlisteinn.is fækkar um 83,33 prósent milli vikna, úr sex í eina. Væntanlega má skýra þetta með opinberri heimsókn Hu Jintao Kínaforseta til Bandaríkjanna þar sem hann baðar sig nú í göróttum ódáinsveigum Obama og kemst ekki á lýðnetið fyrir drykkju. Þá er fokið í flest skjól þegar sjálfir Kínverjar, næsta stórveldi jarðarinnar, hætta að lesa speki mína. (MYND: Kínamúrinn. Hann er sennilega í raun eldveggur og hamlar þar með netumferð.)
Eins og ég hef skrifað um áður er ekkert lát á fróðleiksþorsta netverja í garð brjóskloss og gyllinæðar en þau eru iðulega með algengustu leitarorðum sem laða til mín lesendur gegnum Google. Það skýrir þó væntanlega ekki heimsóknir Kínverja en þær tengjast væntanlega iðnaðarnjósnum. Það er óborganlegt að kínverska ríkissjónvarpið hafi stolið atriði úr Top Gun til að hressa upp á frétt af einhverjum heræfingum alþýðuhersins. Hérna má sjá flottan samanburð Wall Street Journal á myndbroti úr Top Gun og frétt ríkissjónvarpsins.
Ég sé að ég hef logið blákalt að lesendum í tæp tvö ár í þessari brjósklosgrein minni sem birtist upphaflega í Fréttablaðinu í desember 2008, þó í styttri útgáfu, og er byggð á minni eigin reynslu af brjósklosi og tveimur brjósklosuppskurðum árið 2008. Hérna er hún í óstyttri útgáfu en allt þar til núna fyrir fimm mínútum stóð þar að aðra grein, sem fjallar um aðgerðardaginn frá sjónarhóli sjúklings (mínum það er að segja), sé að finna neðan við aðalgreinina. Síðan hafa verið gerðar breytingar á uppsetningu síðunnar og engin grein er fyrir neðan en nú hef ég búið svo um hnútana að tengil á aðgerðarsöguna er að finna í inngangi aðalgreinarinnar.
Einhvern tímann árið 2009 hringdi kona í mig og sagði mér að fyrri greinin hefði breytt lífi hennar þegar hún fékk brjósklos. Lesendur geta því ásamt Google bent vinum og vandamönnum á þetta efni. Heilmikil vinna fór í aðalgreinina og auðvitað skemmdi ekki að hafa upplifað þetta sjálfur. Sú sem fjallar um aðgerðina er á léttari nótum en þarfur undirbúningur öllum þeim sem eru á leið undir hnífinn í fyrsta sinn. Ég hef eiginlega aldrei skemmt mér betur en þessa tvo daga í febrúar og júlí 2008 sem ég var skorinn upp. Allar myndir eru að sjálfsögðu af mér í aðgerðinni og þakka ég svæfingarlækninum frábæra frammistöðu á myndavélinni auk þess sem einstakar myndir voru teknar gegnum smásjá með innbyggðri myndavél. Ég er einn af fáum núlifandi mönnum sem hafa séð í sér mænuna, ég þori að veðja um það.
Rétt í þessu var fimmtugur maður handtekinn hérna úti í Hundvåg eftir að hafa hringt á sjúkrabíl og ógnað svo sjúkraflutningamönnum frá mínum eigin vinnustað með skammbyssu þegar þeir mættu á staðinn. Flutningamennirnir forðuðu sér á hlaupum en maðurinn, sem er ‘godt kjent for politiet fra tidligere,’ að sögn Stavanger Aftenblad, var handtekinn eftir stutt umsátur lögreglu. Hérna er fréttin. Fólk er meira og minna kexruglað. Uppáhaldsfyrirsögn mín í fjölmiðlum fyrr og síðar er þessi af baksíðu DV frá sumrinu 1985 eða 86: ‘Fossvogsdalur: Maður vopnaður hníf girti niður um sig’. Óborganlegt!