Þau hörmulegu mistök voru gerð hér í borginni á sunnudaginn í nafni umhverfisverndar og einhverrar álíka firru að haldinn var ‘bíllaus dagur’ (n. bilfri dag). Hugtakið er í gæsalöppum þar sem aldrei hefur annað eins umferðaröngþveiti orðið á götum Stavanger fyrr eða síðar. Nú loga blöðin í deilum og ásökunum þar sem lögregla og stjórnmálamenn kasta hnútum á víxl auk þess sem almennir borgarar hafa uppi mikil gífuryrði um ýmsar andstyggilegar upplifanir í umferðinni á sunnudaginn sem minnti helst á föstudagssíðdegi á Manhattan frekar en götur 300.000 manna þéttbýliskjarna í Noregi. (MYND: Svona var bíllausi dagurinn í Stavanger./Janne Hagen/Stavanger Aftenblad)
Þungamiðjan í þessari snilldarhugmynd var að loka tengibrautinni E-39, lífæð allrar umferðar í Noregi og reyndar yfir til Danmerkur þar sem hún heldur áfram. Þessari götu, sem einna helst mætti líkja við Ártúnsbrekku, Sæbraut eða Miklubraut á Íslandi, jafnvel allar þrjár saman, var breytt í göngugötu á sunnudaginn sem er reyndar botnlaus heimska þar sem leiðinlegri gönguleið er vandfundin. Þetta eru mörg hundruð kílómetrar og einu leiðirnar af henni og á eru stórar slaufu-að- og fráreinar.
Eins og þetta dygði ekki til að hleypa öllu í bál og brand var stórum umferðaræðum kringum miðbæinn lokað. Fólk notaði bíla sína hins vegar alveg jafnmikið og hvaða dag sem vera ber en það leiddi til þess að almennt fáfarin íbúðahverfi eins og Våland, mitt eigið hverfi, fylltust af bölvandi, flautandi og öskrandi lýð sem ábyggilega er besta fólk inn við beinið og ætlaði bara að skreppa út í sjoppu eða í sunnudagsbíltúr.
Maður gat brosað að þessu rugli sem áhorfandi. Við hvorki eigum bíl né þurftum að komast nokkuð sérstakt á sunnudaginn. Hérna, hérna og hérna má lesa lifandi frásagnir og viðtöl um málið frá Stavanger Aftenblad.