Stórfréttir, ég hef farið með sigur af hólmi í minni fyrstu ljóðasamkeppni í Noregi. Þar er um að ræða hinn lýríska stórviðburð sem árleg sumarljóðasamkeppni På Pulsen, fréttablaðs háskólasjúkrahússins, er óneitanlega. Frumburður minn í norskum kveðskap, Vasketrallens skrik, eða Óp ræstingavagnsins, birtist í blaðinu sem kom út í morgun og var eitt þriggja sigurverka í samkeppninni. (MYND: Úrslitin kynnt í blaðinu sem kom glóðvolgt úr prentsmiðjunni í dögun.)
Dómnefnd blaðsins var af skáldmæringakyni en hana skipuðu skáldið og fjöllistamaðurinn Helge Torvund og Ingeborg Sanner, verkefnisstjóri hjá Alexander Kielland-miðstöðinni í Stavanger. Ég reikna með að val þeirra hafi verið einróma.
Auðvitað sneri ég út úr keppninni sem átti að fjalla um sumarfrí, blóm í haga og ísát. Verð samt að segja að nokkuð vel tókst til en andinn heimsótti mig yfir kaffibolla í apríl og fæddist verkið nánast í einu matarhléi. Eitt eða fleiri af þessum skylduorðum átti að nota í kveðskapnum: Sommer, sol, ferie, is og SUS (Stavanger universitetssykehus, ekki Samband ungra sjálfstæðismanna!) og kom ég þeim öllum að með lymsku.
Hérna birtist frumraun mín í norskri ljóðagerð eftir aðeins rúmt ár innan tungumálsins. Ætli maður verði ekki að fylgja þessu eftir með bók um jólin?
Vasketrallens skrik
Morgenens første stråler
rammer sydbygget.
Solens blikk…uten barmhjertighet.
Anonym avdeling…
bøttekott.
Ingen bevegelse
uten mørkets hjerte
som slår
uansett.
Skitne og våte mopper
ligger på meg
kalde som is.
Gårdagens ekle filler
stanken av søppel
hodepine og kvalme
uansett.
Sommer på SUS
aldri ferie
min privat mareritt.
Jeg er vasketralle.
Jeg er vasketrallen Ibsen.
Men ingen vasker meg
uansett.
Follow